BELKİ HAYAL
Renginar bir tebessümün ardılı hüzün…
Terkisinde hangi yokun sancısı…
Alaca öpüşlerin kesiğinde kanayan tan,
Ve kızıl güllerin harı düşer ciğerime.
Buyurgan bir güdüdür zamanın sarkacı
Sarıp kaçmayan, saplanıp kalan.
İncelir söğüt gölgesi, karışır karanlığıma
Gözlerinde bir kandil yanar o dem.
Alnımın kırışığında sırlı alfabeye düşer ışığın
Şiirler birikir dilimde
Kalp hokkasından kirpiğe çekilmiş acılarla yazılmış.
Ne sen bilirsin o dili ne ben mütercim olurum.
Gün gelir köz yığını olur kalbim
Göğüm dumansız, bahçem baharsız olur.
Ülkenden geçmez artık
Gagası körelmiş haberci kuşlarım.
Rüzgârlar kokunu getirmez,
Şarkılar sözlerini yitirmiş olur.
Belki eski bir lehçeden seslenirim sana
Rûyına encâmın sâyesi vururken.
Ve değerken nigâhın çehreme
Sana “aslında bir hayalsin” diye
Nasıl söylenir?
OLCAY GÖKÇE (AMASYA/EKİM 2016)
x
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder