ACİZ BİR YOLCU
Bir bahar akşamını seyre dalmış
gözlerim
Etraf ölüm sessizliği ile
çevrili…
Gökyüzüne yıldızlar akın etmiş
sanki
Uzaklardan dertleşmeye gelmiş
gibi
Hafiften esiyor rüzgar,
Saçlarım, rüzgarın ritmine ayak
uydurmuş, dalgalanıyor.
Sağımda ninni gibi gelen nehrin o
uysal sesi,
Solumda beste yapan güvercin
ötüşleri .
Ne bir çıtırtı, ne de tek bir
kelime dökülüyor dudaklarımdan,
Sadece zihnim konuşuyor
hatıralarımla…
Bu gece kurulan bütün cümleler
anlamsız
Harfler gereksiz, sözcükler
kifayetsiz, geliyor kulağa…
Dünya dönmeyi, zaman akmayı
bırakmış.
Gökyüzü mavinin tonlarıyla
harmanlanmış,
Damarlarımda huzur geziniyor
sinsice,
Bu gece ne dert kaldı ne de tasa
yüreğimde.
Bütün vücudumu kapladı koyu bir
sûkut,
Gözlerim ağlıyor, huzurla bezenmiş
kollarında hayatın.
Aklını yitirmiş bir sarhoşum,
Benliğini aramaya gelmiş meçhul
bir yolcu olduğumu anımsıyorum.
Yolculuğunu unutmuş, bu sahte
güzellikleri seyre dalmış gözlerim.
Gecenin sessizliği içinde kendini
aramaya gelmiş
Aciz bir yolcuyum…
Merve Taşdemir
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder