Powered By Blogger

ANNE DÜNYA - Şeyda Ceren YILDIZ


ANNE DÜNYA

            Nasılsın Anne Dünya? Gülmüyorsun ne zamandır. Gene yağmurlar yağdı bak başımıza. Depremler oldu bizim gecekonduda. Haberin yok tabi olanlardan. Oysaki dün bütün gece bağırdım sana.
            Duymadın mı beni duymak mı istemedin yoksa? Sıkıldım deme benden. Başka kimsem yok bilirsin. Parklarda uyurken üzerime sandığın o korkuları unutmadım. Ne zaman bitireceksin bu oyunlarını, ben gidince mi? Kimse sahiplenmedi bizi, kimsemiz var mıydı ki? Sahi benim bir annem var mı Dünya? Ben hiç görmedim onu. Sen görmüşsündür. Sarı uzun saçları öpülesi yanakları var mıydı? Anlatsana Dünya. Neden susuyorsun? Özledim diyorum işte hiç görmediğim varlığından bile bir haber annemi özledim. Susma sen korkuyorum. Biliyorum sen susarsan yaklaşmıştır gidişim. Bak terlemeye de başladım. Kalbim de saatli bomba gibi atmak istemezcesine atıyor. Atıyor dediğime bakma yaşadığımdan değil işte. Benden habersiz atıyor.
            Üşüyorum da zaten şu sıralar. Battaniyeler de ısıtmıyor artık bedenimi. Belki eskidikleri içindir ya da sıkılmışlardır benden. Sanırım donan tek şey bedenim değil duygularım da donuyor. Gecekondunun önüne gelen kedileri bile sevemiyorum, besleyemiyorum. Yiyeceğim yok onlara vermeye olsa da zaten o eski battaniyelerin altından çıkmaya mecalim yok. Susma diyorum sana. Söylesene Dünya bir annem var mı benim? Susuyorsun ve gidişime alıştırıyorsun beni. Anladım yokmuş. Ben o beyaz ışıktaki sarı saçlı kadına gidiyorum. Sana elveda Anne Dünya.

                                                                                                                      

                                                                                                                       Şeyda Ceren Yıldız

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder